NGC 1329

Ja czuję się tak okropnie.... Kiedy tym życiem zawładnął strach? Od kiedy cienie stały się prawdą?

Ugh. chcę być małym dzieckiem. od którego nic nie zależy. który nie musi się martwić, myśleć. który bawi się tą pieprzoną maskotką myszki i z nią rozmawia. który wyobraża niesamowite i emocjonujące historie bawiąc się tymi kolorowymi kawałkami plastyku.

nie chcę martwić się kuratorem.
szkołą.
nie chcę martwić się swoją przyszłością.
chcę wierzyć że będę nie wiadomo kim i będzie super.
chcę wierzyć że jeszcze będzie przepięknie.
chcę wierzyć że jeszcze będzie normalnie.
chcę wierzyć.

Jestem nędzarzem, 
posiadam tylko marzenia, 
rozsiałem je u twych stóp, 
stąpaj lekko, 
gdyż stąpasz po moich marzeniach...

czemu tak bardzo chcę sobie coś zrobić.
Czemu tak bardzo chcę sobie wbić coś w rękę.
Czemu tak bardzo chcę uciec.
Czemu tak bardzo chcę by było przepięknie.
Czemu tak bardzo chcę by było normalnie.
Czemu tak bardzo chcę być nie wiadomo kim.

Czemu musiałem skreślić część.
Czemu to nie jest prawda.
Czemu tak bardzo już nie wierzę.


Czemu.

Czemu kurwa.
Czemu.






















Byłem dziś u Martynki. gdyby nie ona na pewno bym już się zajebał.

czemu jestem taki zjebany i spierdalam sobie i innym życie.
czemu nie mam już siły wylewać łez za kołnierz.
Czemu chcę być kimś specjalnym. niezwykłym.
a nie tylko człowiekiem.


czemu ten świat płonie tylko w moich oczach.

Czemu moje oczy są takie żałosne.
Widać po nich wszystko.

I już. poszła tylko jedna łza.